این مقاله پیشنویس است و محتوای آن کامل نیست.
زمان مطالعه: 2 دقیقه
هنری فورد، موسس کارخانه خودرو سازی فورد است. او با اختراع خط تولید، توانست خودرو ها را ارزان کند و ایده های او، نقش مهمی در ایجاد وضعیت فعلی دارد. فورد شخصیت جالب و بحث برانگیزی دارد (مثلا ضد یهودیان و صهیونیسم فعالیت می کرده و آدولف هیتلر او را ستوده است) ولی در این نوشته صرفا با روش تولید انبوه او سر و کار داریم.
تولید انبوه که فورد آن را به شکل فعلی رساند، اگرچه محصولات را به شدت ارزان و قابل دسترس کرده است، اما تولید را به کارخانه های میلیون دلاری منتقل کرده است. تولید غیر متمرکز مبتنی بر داده های عمومی، یک روش کاملا برعکس است و در این مقاله آن را با روش فورد مقایسه خواهیم کرد.
شاید این جمله معروف از فورد را شنیده باشید که «هر مشتری می تواند خودرویی به رنگ دلخواه خود داشته باشد تا زمانی که این رنگ سیاه باشد.» که اشاره به این دارد که تمام محصولات فورد به دلیل صرفه جویی در هزینه های خط تولید، سیاه بودند. با تولید غیر متمرکز خودرو، نه تنها رنگ، بلکه از ریز ترین جزییات تا بزرگ ترین آن ها مانند طراحی بدنه را می توان شخصی سازی کرد و به طور دلخواه در آورد.
البته هم چنان بعضی از جزییات، مانند قرار گرفتن غربیلک فرمان در سمت چپ یا ابعاد خودرو، باید از استاندارد های دولت تبعیت کنند.
فورد در قرن بیستم زندگی می کرد اتوماتیک سازی دانش فنی شخص خودرو الکتریکی با چهار قطعه
ترمز ای بی اس در حقیقت یک نرم افزار است نرم افزار ثابت شده است که با داده های عمومی می خواند و نرم افزار های پیشرفته و پیشرو زیادی تماما داده های عمومی هستند. پس ترمز ای بی اس عمومی دور از ذهن نیست.
ماشین هایی که به صورت غیر متمرکز و با داده های عمومی تولید می شوند، ماژولار هستند. کسی که ماشین را ساخته، می تواند قطعاتش را تغییر دهد و ماشین را آپ گرید کند. یا هنگام تصادف می تواند قطعات سالم را زنده کند و با آن ها مجددا ماشین را بسازد. پس دیگر چیزی به نام گورستان ماشین ها نخواهیم داشت که اهمیت زیادی در زمینه محیط زیست و مصرف منابع دارد.