حضور سای فایو در این فهرست شاید جای بحث داشته باشد، اما خالی از لطف نیست. سای فایو یک کمپانی فعال در صنعت نیمه رسانا است که فعالیت آن مرتبط با پردازنده های بر پایه ریسک پنج که یک ISA عمومی جایگزین نمونه های انحصاری مانند ARM, x86 می باشد. ریسک پنج در دانشگاه برکلی ساخته شد و مزیت آن در درجه اول عمومی بودن آن است که هیچ اجازه ای برای هر گونه استفاده وجود ندارد و در درجه دوم ماژولار بودن آن است که طیف گسترده ای از نیاز ها را با یک استاندارد و افزونه های مختلف پوشش می دهد.
سای فایو توسط سازندگان ریسک پنج به وجود آمده است تا بتوانند از این کار خود درآمدزایی کنند. اگر چه توسعه خود ریسک پنج به سای فایو ربطی ندارد و توسط بنیاد بین المللی و غیر انتفاعی ریسک پنج در سوییس جلو رفته و رهبری می شود، و شاید حتی سای فایو جز سه بازیگر بزرگ فعال در زمینه ریسک پنج نباشد، اما این شرکت کاملا وابسته به ریسک پنج است و کسب و کار خود را در این زمینه تعریف کرده است.
بیزینس پلن سای فایو، فروش مالکیت معنوی سی پی یو های بر پایه ریسک پنج است. یعنی عملا این شرکت از انحصار داده درآمد خود را به دست می آورد؛ اما نه انحصار داده به معنای معمول آن. سی پی یو هایی که سای فایو مالکیت معنوی آن ها را می فروشد، همه از پروژه راکت دانشگاه برکلی هستند که یک داده عمومی است. سوال پیش می آید که چگونه سای فایو یک داده عمومی را می فروشد؟ اما جواب از لحاظ فنی پیچیده است. به طور غیر دقیق می توان گفت که خروجی پروژه راکت، به طور مستقیم روی سخت افزار قابل پیاده سازی نیست و باید تبدیل هایی روی آن انجام شود. این تبدیل ها با نرم افزار های انحصاری بسیار گران قیمت انجام می شوند. حال شرکت ها و افراد به جای اجاره مجوز آن نرم افزار ها، مجوز استفاده از خروجی را از سای فایو می خرند.
با توجه به این شرایط، سای فایو برای تشویق افراد بیشتر به استفاده از ریسک پنج که مزیت آن نسبت به رقبا، عمومی بودن آن است، حجم عظیمی از توان خود را صرف توسعه و تولید داده های عمومی می کند. پروژه راکت را جلو می برد تا سی پی یو هایی که می فروشد بهتر عمل کنند یا برد هایی به صورت کاملا عمومی می سازد که توسعه دهندگان که بسیار علاقه مند به داده های عمومی هستند را تشویق به استفاده از ریسک پنج کند.