جوزف پروسا، که یک دانشجوی اقتصاد اهل چک بود که با پروژه رپرپ آشنا شد و با استفاده از تجهیزات ساخته شده در پروژه رپرپ که داده های همه عمومی بودند یک پرینتر سه بعدی با نام پروسا ساخت. او این کار را به عنوان یک تفریح انجام داد اما پرینتر او که خود داده عمومی بود توسط دیگران دیده شد و بهبود داده شد و نسخه های بعدی آن ساخته شد. پرینتر پروسا آی سه، توانست که سهم بازار عجیبی بگیرد و در سال ۲۰۱۶ تبدیل به پر استفاده ترین پرینتر سه بعدی در جهان شد.
او بعد ها پروسا ریسرچ را تاسیس کرد. پروسا ریسرچ، علاوه بر توسعه و بهبود داده های عمومی مربوط به سخت افزار ها و فیرمور های مورد نیاز در پرینتر، یک مزرعه پرینتر دارد که در آن قطعات سفارشی می سازد.
پروسا ریسرچ، بیزینس پلن ساده ای دارد. این شرکت با مزرعه پرینترش، قطعات پروسا را می سازد و آن را هم به صورت کیت برای هابیست ها و هم به صورت پرینتر پیش ساخته و تست شده ارائه می دهد. اگر چه شرکت های دیگری نیز این کار را انجام می دهند، اما پروسا ریسرچ به علت در اختیار داشتن دامنه prusa3d و این موضوع که سازنده اصلی است، مزیت رقابتی پیدا می کند.
اگرچه اندازه و ابعاد شرکت پروسا ریسرچ، ابدا در حد یک شرکتی نیست که محصول اصلی اش یعنی پروسا آی سه، رهبر یک بازار حداقل ده میلیارد دلاری باشد. ولی آیا جوزف پروسا اشتباه کرده است؟ آیا بهتر بود که یک کمپانی میلیارد دلاری تاسیس می کرد؟ پرینترش را انحصار می کرد؟ اگر پرینترش را انحصار می کرد آیا اصلا پرینترش دیده می شد یا همین چیزی که الان به دست آورده است را هم از دست می داد؟ نمی توان با قطعیت نظر داد اما چیزی که واضح است این است که جوزف پروسا به پول بیش از این نیازی نداشته است چون از تمام ظرفیت پول سازی همین پروسا ریسرچ استفاده نکرده است. در حال حاضر نیز اگر مردم جهان را به ۱۰۰۰ قسمت تقسیم کنیم، جوزف قطعا در ثروت مند ترین دسته خواهد افتاد.